Wyróżniony absolwent

Słynny naukowiec w świecie w dziedzinie rezonansowej spektroskopii Ramana, a zwłaszcza jej zastosowań do problemów biologicznych o bardzo dużym dorobku publikacyjnym i doświadczeniu badawczym. Znacząco przyczynił się do naszego zrozumienia elektronowych, strukturalnych i funkcjonalnych właściwości takich układów biologicznych jak niebieskie białka miedzi, żelazo-siarka białka i białek i enzymów zawierających centra aktywnego hemu. Jest pionierem aplikacji rezonansowej spektroskopii Ramana i nawierzchni wzmocnionej rezonansowej spektroskopii Ramana jako sondy struktury metaloporfiryn w olejach surowych i paliwach kopalnych. Jest promotorem czternastu doktoratów (w tym pięciu z Polski, włączając dwóch z naszej uczelni) i wielu prac licencyjnych i magisterskich. Był kilkukrotnym wizytującym profesorem w Japonii, często wykładał na uczelniach w wielu krajach Europy i Azji. Brał czynny udział w międzynarodowych konferencjach organizowanych przez Uniwersytet Wrocławski i Politechnikę Wrocławską, na których dzielił się swoimi doświadczeniami i osiągnięciami naukowymi. Z jego rekomendacji ponad 50 osób z Polski realizowały prace doktorskie, staże podoktoranckie, lub etaty dydaktyczne na wielu prestiżowych uczelniach amerykańskich. Wykształcenie i doświadczenie zawodowe: W 1970 roku ukończył Technikum Chemiczne w Gorzowie Wielkopolskim z pracą dyplomową pod nadzorem prof. Aleksandry Dołganowa. W 1975 roku ukończył studia magisterskie na Politechnice Wrocławskiej, gdzie specjalizował się w obliczeniowej analizie widm Ramana drgań sieciowych w organicznych monokryształach pod kierunkiem prof. Tadeusza Lutego w Zakładzie Fizyki Chemicznej Instytutu Chemii Organicznej i Fizycznej. W roku akademickim 1975/1976 był doktorantem prof. Bogusława Kędzi w Instytucie Chemii Nieorganicznej i Pierwiastków Rzadkich, gdzie prowadził badania w spektroskopii oscylacyjnej związków koordynacyjnych. Studiował także na Marquette University w Milwaukee, Wisconsin, USA, gdzie w roku 1981 uzyskał doktorat w dziedzinie Chemii Nieorganicznej i Spektroskopii Molekularnej pod kierunkiem prof. Kazuo Nakamoto. Zajmował się podstawowymi badaniami nad selektywnością rezonansowego rozpraszania światła Ramana jako funkcji odległości pomiędzy maksimów absorpcji wynikających z różnych przejść elektronowych. W latach 1981–1984 odbył staż podoktorancki w zespole badawczym prof. Thomas. G. Spiro na Wydziale Chemicznym w Princeton University, Princeton, New Jersey, gdzie również pracował jako adiunkt w latach 1984–1988 specjalizując się w dziedzinie chemii bionieorganicznej, spektroskopii oscylacyjnej i chemii kwantowej. Od 1989 roku jest profesorem w Department of Chemistry, University of Houston, Houston, Texas, USA.

Marek Pasierbski stworzył unikatową firmę wytwarzającą pojazdy specjalne, między innymi do pracy w głębokich kopalniach miedzi. Oryginalne konstrukcje samochodów specjalnych znalazły rynek w Polsce (szczególnie w KGHM przy dostawach samochodów do przewożenia ludzi w kopalni) oraz za granicą. Jego działalność jest przykładem bardzo dobrej inżynierii wraz z uwieńczoną pełnym sukcesem komercjalizacją oryginalnych rozwiązań. Jest autorem patentu nr 208475 na „Samojezdny wóz transportowy” – pojazd przeznaczony do eksploatacji w niemetalowych wyrobiskach kopalń metali kolorowych oraz autorem samodzielnych konstrukcji pojazdów specjalnych (opartych o podwozia Land Rover) przeznaczonych dla wojska, policji, służb specjalnych, straży pożarnej, ratownictwa, wyspecjalizowanych przedsiębiorstw cywilnych. Wyróżniony jest ambasadorem Politechniki i Wydziału Mechaniczno-Energetycznego tak w kraju, jak i za granicą.

Jest uznanym w świecie specjalistą w dziedzinie inżynierii wysokich napięć. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół materiałoznawstwa elektrotechnicznego, w szczególności w odniesieniu do zasad projektowania, zjawisk starzeniowych oraz rozwoju technik pomiarowych dla diagnostyki izolacji aparatów elektrycznych. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1976 r. W latach 1976-1989 pracował na stanowisku adiunkta na PWr. Od 1989 r. przebywa na stałe w Szwecji, gdzie w latach 1989-1996 pracował w Królewskim Instytucie Technicznym w Sztokholmie. Stopień docenta nadała mu Rada Wydziału Elektrycznego tej uczelni w 1991 r. Od 1996 r. jest profesorem Uniwersytetu Technicznego (Chalmers University of Technology) w Goteborgu. W 2012 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, nadany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Jest autorem/współautorem 370 prac opublikowanych, 2 skryptów akademickich, kilku broszur technicznych CIGRE i norm technicznych IEEE. Jest członkiem IEEE i CIGRE. Współpracuje z PWr, w szczególności z Instytutem Elektrotechniki. Przykładami tej współpracy może być wspólny udział w projektach europejskich (program REDIATOOL oraz MALET Centre of Excellence) oraz organizacja serii konferencji naukowych z cyklu Advances in Processing, Testing and Application of Dielectric Materials. Jest inicjatorem współpracy pomiędzy Instytutem Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii PWr, a ośrodkiem ABB Corporate Research w Krakowie oraz współpracy Wydziału Elektrycznego PWr i Chalmers University of Technology w ramach programu Erazmus.

Wiele lat przepracował w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego, a następnie w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji. W latach 1993-2004 wraz z członkami Zarządu MPWiK przyczynił się do zmiany sposobu funkcjonowania i obrazu firmy komunalnej. Obecnie wykorzystuje doświadczenia pracując na stanowisku Dyrektora Działu/Głównego Konsultanta w dużej międzynarodowej firmie konsultingowej URS Polska Sp. z o.o. (Scott Wilson Ltd.) świadczącej usługi dla szerokiego grona klientów zarówno publicznych jak i prywatnych. Realizował wiele poważnych przedsięwzięć, w tym nadzorowanie realizacji Wrocławskiego Węzła Wodnego; modernizację łódzkiego systemu wodno-kanalizacyjnego; projektowanie i nadzorowanie realizacji systemu zaopatrzenia w wodę wybrzeża Czarnogóry; pomoc w pozyskiwaniu finansowania dla największych inwestycji komunalnych w Polsce – realizowanych przez MPWiK w Warszawie. Od ukończenia studiów utrzymuje żywe kontakty z Uczelnią. Dotychczasowa współpraca dotyczyła m.in.: - badań technologicznych technologii uzdatniania wody w Stacji Pilotowej w Zakładzie Produkcji Wody „Mokry Dwór”; - badań technologicznych technologii uzdatniania wody w Stacji pilotowej w Zakładzie Produkcji Wody „Na Grobli”; - badań składu osadów zalegających w sieci wodociągowej Wrocławia; - badań hydraulicznych wrocławskiej sieci wodociągowej; - projektowania i budowy Wrocławskiej Oczyszczalni Ścieków na Janówku; - wdrażania do budowy sieci kanalizacyjnych innowacyjnych materiałów oraz metod renowacji podziemnej infrastruktury kanalizacyjnej.

W latach 1975 – 1991 był wiceprezesem KM AZS Politechnika Wrocławskiej. Przyczynił się do tego, że klub AZS Politechnika Wrocławska w latach 70-tych i 80-tych był najlepszym klubem akademickim w Polsce. W roku 1986 był założycielem giełdy komputerowej na Politechnice. Od 1991 roku prowadzi własną firmę informatyczną Zakład Usług Komputerowych Probit, która wytwarza oprogramowanie komputerowe do wspomagania zarządzania różnych jednostek gospodarczych, zatrudnia 70 osób. Udostępnia stworzone w Probicie oprogramowania do celów dydaktycznych w Instytucie Organizacji i Zarządzania PWr, Kilkukrotne sponsorował Dolnośląskie Zawody w Programowaniu Zespołowym organizowanych przez Instytut Informatyki Stosowanej PWr. W roku 2012 uczestniczył w komitecie organizacyjnym obchodów 60-lecia Klubu Sportowego AZS Politechnika Wrocławska. Z tej okazji wydał książkę o działalności sportowo rekreacyjnej AZSu na Politechnice w latach 70-tych i 80tych.Jest organizatorem i sponsorem wielu imprez szachowych.na Dolnym Śląsku.

Karierę zawodową rozpoczął w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji we Wrocławiu. Praca w MPWiK związana była z zarządzaniem, planowaniem, budową, remontami i eksploatacją infrastruktury podziemnej Wrocławia tj. systemu zaopatrzenia w wodę, odbioru i oczyszczania ścieków. W praktyce zawodowej pełnił zarówno rolę inwestora jak i wykonawcy. Zdobył doświadczenie w realizacji procesów inwestycyjnych udokumentowane uprawnieniami wykonawczymi i budowlanymi. Aktualnie pełni funkcję Dyrektora Wydziału Inżynierii Miejskiej Urzędu Miejskiego we Wrocławiu oraz funkcję Inżyniera Miasta. Współpracował z PWr przy inwentaryzacji hydraulicznej i kalibracji wrocławskiej sieci wodociągowej celem opracowania i wdrożenia komputerowego modelu symulacji pracy i rozkładu ciśnień w sieci. W ramach powołanego i funkcjonującego przy MPWiK Zespołu Ekspertów współpracował z Uczelnią w zakresie budowy Wrocławskiej Oczyszczalni Ścieków na Janówku. W latach 1991-2013 współpracował z Uczelnią w ramach wdrażania do budowy innowacyjnych materiałów (GRP, PEHD) oraz metod renowacji podziemnej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej. Powierzał wykonywanie opracowań i ekspertyz stanu technicznego kluczowych kolektorów ściekowych we Wrocławiu.

Od 2000 r. pracuje w Okręgowym Urzędzie Górniczym we Wrocławiu, od 2012 r. na stanowisku Dyrektora. Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowych Zawodów Ratowniczych Głogów 2004 r.; wieloletni animator międzynarodowych zawodów ratowniczych, trener szkolący ratowników JRGH do międzynarodowych zawodów; członek zespołu konsultacyjnego Ministra Skarbu przy likwidacji KWB „Sieniawa”; członek zespołu mieszanego (WUG, OUG, KGHM) pracującego nad korektą projektu przepisów do Ustawy Prawo Geologiczne i Górnicze w latach 2001-2002. Współpracuje z macierzystym Wydziałem w zakresie organizacji praktyk dla studentów, prowadzenia wykładów z zakresu metod szkolenia w ratownictwie górniczym, określeni minimalnych wymagań programowych dla kierunku górnictwo i geologia oraz wymogów niezbędnych do stwierdzania kwalifikacji osób kierownictwa i dozoru ruchu w odkrywkowych i podziemnych Zakładach Górniczych. W ostatnich latach pełniąc odpowiedzialne funkcje w Okręgowym Urzędzie Górniczym we Wrocławiu stale konsultuje i wspomaga działania Wydziału związane z prowadzeniem kierunku górnictwo i geologia.

Absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, specjalności: Urządzenia sanitarne, rocznik 1963. Po studiach rozpoczął pracę w Instytucie Gospodarki Wodnej we Wrocławiu jako inżynier, następnie starszy asystent. Od 1968 r. pracował w Biurze Projektów Gospodarki Wodno-Ściekowej "Biprowod" kolejno na stanowiskach projektanta, starszego projektanta, Kierownika Zespołu Badawczego, Głównego Technologa, Kierownika Pracowni Badawczej, Głównego Specjalisty Oddziału ds. koordynacji produkcji, Kierownika Zespołu Pracowni, Dyrektora Oddziału. Od 1992 r. aż do przejścia na emeryturę pełnił funkcję Dyrektora Zarządu Sp. z o.o. W latach 1965-1972 oprócz pracy w instytucjach branżowych realizował się w pracy dydaktyczno-wychowawczej pracując jako nauczyciel w Technikum Chemicznym we Wrocławiu na Wydz. Gospodarki Wodno-Ściekowej. W czasie swojej pracy zawodowej uczestniczył w realizacji projektów stacji pilotowych oraz w pracach badawczych dla nowoprojektowanych oczyszczalni ścieków m.in. w Gorzowie Wielkopolskim, Zielonej Górze, Świebodzicach, Brzegu Dolnym. W "Biprowodzie" pod kierunkiem B. Błęckiego opracowano szereg projektów oczyszczalni ścieków komunalnych i przemysłowych oddanych do eksploatacji na terenie całej Polski. Wysokie kwalifikacje zawodowe uznane zostały w środowisku inżynierskim, co znalazło wyraz w powierzeniu mu funkcji Prezesa Towarzystwa Konsultantów Polskich - Oddział we Wrocławiu oraz Członka Zarządu Głównego Towarzystwa Konsultantów Polskich w Warszawie. Otrzymał szereg odznaczeń wojewódzkich, resortowych i sportowych. Jest czynnym członkiem Sekcji Brydża Sportowego AZS Politechnika Wrocławska, w której zdobył m.in. pięć medali Mistrzostw Polski.

Absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, specjalności: Wodociągi i kanalizacja, rocznik 1965. Pracę zawodową rozpoczął na stanowisku asystenta w Instytucie Inżynierii ochrony Środowiska PWr, gdzie pracował w latach 1965-1974. W tym okresie oprócz zajęć dydaktycznych z zakresu wodociągów i kanalizacji uczestniczył w realizacji kilku projektów badawczych. W 1974 r. podjął pracę w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu, w którym w 1985 r. został Dyrektorem Generalnym i pełnił te funkcję do 2007 r. Biuro opracowało szereg dokumentacji projektowych, z których wiele nagradzano prestiżowymi nagrodami, opracowano m.in. dokumentację projektową biologicznej oczyszczalni ścieków dla Wrocławia oddanej do eksploatacji w roku 2001 oraz projekt rozbudowy Wrocławskiej Oczyszczalni Ścieków. W czasie pracy stale podnosił kwalifikacje: uzyskał uprawnienia projektowe i budowlane, I Stopień Specjalizacji Zawodowej Inżyniera (kierunek specjalizacji: wodociągi i kanalizacja), ukończył studia podyplomowe w Instytucie Informatyki i Zarządzania PWr oraz Międzynarodowej Wyższej Szkole Logistyki i Transportu we Wrocławiu. Z osiągnięć zawodowych mgra inż. Rainera Bulli do najważniejszych można zaliczyć: projekt zaopatrzenia w wodę Legnicko-Głogowskiego okręgu Miedziowego LGOM I; koncepcję techniczną przesyłu wody w systemie wodociągowym LGOM II, docelowa wydajność 200 000 m3/d; koncepcję techniczną rozprowadzenia wody w systemie wodociągowym "Sudety", docelowa wydajność 1 000 000 m3/d; projekt rozbudowy wodociągu Zespołu Miejskiego Wałbrzycha o wydajności docelowej 180 000 m3/d; projekt wodociągu "Bukówka" o wydajności 50 000 m3/d; projekt rozbudowy wodociągu Sulejów-Łódź z wydajności 2,2 m3/s do wydajności 6,6 m3/s. W latach 1965-66 był przewodniczącym Rady Uczelnianej Zrzeszenia Studentów Polskich, członkiem Rady Okręgowej i Rady Naczelnej Zrzeszenia Studentów Polskich. Przez wiele lat był opiekunem praktyk studenckich studentów macierzystego Wydziału, od 1985 r. realizowane w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu projekty zakładów wodociągowych i oczyszczalni ścieków były konsultowane z pracownikami Zakładu Technologii Wody i Ścieków Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska PWr.

Absolwentka Wydziału Architektury, specjalności: Architektura i Urbanistyka, rocznik 1983 r. Przebieg pracy zawodowej: w latach 1983-88 pracowała w Miastoprojekt Wrocław jako asystent, a następnie projektant; w latach 1989-1990 była asystentem i projektantem w londyńskiej firmie EPR Architects; 1991-1995 r. była współwłaścicielem i kierownikiem pracowni projektowej i Głównym Projektantem Point Spółka z o.o.; od 1996 r. jest Głównym udziałowcem, Głównym Projektantem oraz Prezesem Zarządu Point Co. Ltd Pracownia Projektowa Sp. z o.o. Jest uznanym architektem. Projekty jej autorstwa były publikowane w książce "Leksykon Architektury Wrocławia" oraz w czasopismach branżowych takich jak: "Architektura i Biznes", "Architektura", "Dom i Biuro", "Inteligentny Budynek", "Just Office", "Ładny Dom", "Businessman", itp. Uzyskała wiele nagród, m.in.: - I Nagroda w Konkursie DOLNOŚLĄSKA BUDOWA ROKU 2009 w kategorii Budynków Biurowych za budynek biurowo-usługowy we Wrocławiu przy ul. Białoskórniczej 1 (2010 r.), - wyróżnienie "MISTER WROCŁAWIA" za najlepszy projekt wnętrz 1999 r. - projekt FOOD COURT dla American Restaurant Services w Centrum Handlowym Korona we Wrocławiu, - I Nagrodę Towarzystwa Miłośników Wrocławia w IV Konkursie Klubu Budowniczych Wrocławia za najpiękniejsze wnętrze roku 1996 za projekt Oddziału Banku Rozwoju Eksportu we Wrocławiu. W roku 1996 została zaproszona do prezentowania Polskiej Architektury na VI BIENALE ARCHITEKTURY w Wenecji, gdzie wśród ośmiu polskich architektów prezentowała swoje projekty. W 1994 r. otrzymała I Nagrodę Wojewody Wrocławia za charakter architektury wyrażony w projektach i realizacjach w Regionalnym Przeglądzie Architektury. Otrzymała I Nagrodę w Konkursie Architektonicznym na wnętrza CURTIS PLAZZA w Warszawie, I Nagrodę w Międzynarodowym Konkursie architektonicznym za Projekt Domu handlowego w Mińsku w Białorusi, Wyróżnienie w Ogólnopolskim Przeglądzie Opracowań Projektowych Krzyki-Partynice na 15 tys. mieszkańców, Nagrodę II Stopnia w IV Ogólnopolskim Przeglądzie Opracowań projektowych Katowice '88. Jest członkiem założycielem Stowarzyszenia Architektów Pracodawców, Członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP, Sekretarzem Dolnośląskiej Izby Architektów oraz była członkiem organu doradczego "Kolegium Architekta Miasta Wrocławia". Współpracuje z AZS Politechniki Wrocławskiej przy projektach graficznych i ilustratorskich. Z ramienia SARP jako członek i V-ce przewodniczący Kolegium Sędziów Konkursowych współpracowała przy obronach magisterskich prac dyplomowych na Wydziale Architektury PWr. Współpracuje w zakresie praktyk studenckich i staży dla absolwentów Wydziału Architektury.

Absolwent Wydziału Elektrycznego, kierunku: Elektrotechnika, specjalności: Systemy Elektroenergetyczne, 2000 r. Od 2000 r. związany jest zawodowo z firmą Transition Technologies S.A., w której zaczynając od stanowiska asystenta projektanta doszedł do stanowiska kierownika utworzonego przez siebie oddziału tej firmy we Wrocławiu (Control Solution Center we Wrocławiu). Jest kierownikiem wielu projektów automatyki w zakresie systemów DSC dla energetyki, od fazy projektowej poprzez tworzenie aplikacji z uruchomieniami na obiekcie włącznie, zarówno w kraju jak i za granicą. Z Wydziałem Elektrycznym i Instytutem Energoelektryki PWr współpracuje od początku swojej pracy zawodowej. Współpraca ta dotyczy: organizowania praktyk studenckich w firmie wraz z opieką merytoryczną studentów w zakresie systemów DCS; opracowania tematów prac magisterskich oraz nadzoru nad realizacją ich części praktycznej, sponsorowania i nadzoru nad konkursem na najlepszą prace magisterską z dziedziny nowoczesnych technologii TT-HiTech, udziału w pracach komisji oceniającej prace i przyznającej nagrody oraz wręczenie nagrody podczas inauguracji roku akademickiego, taka forma współpracy została rozszerzona w latach następnych o wydziały Mechaniczno-Energetyczny oraz Elektroniki. Obejmuje ona również sponsorowanie konferencji "młodzi w Energetyce" dla doktorantów Wydz. Mechaniczno-Energetycznego PWr. a także uczestnictwo firmy Transition Technologies w: Konwencie Wydziału Elektrycznego, "Klastrze Wspólnota Wiedzy i Innowacji w Zakresie Technik Informacyjnych i Komunikacyjnych", "Innowacyjnym Klastrze Generacji i Użytkowania energii w Mega i Nano skali".

Absolwent Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii, rocznik 1992. Pracę zawodową rozpoczął w Zakładach Górniczych "Rudna". Od szeregu lat pełni ważne funkcje w KGHM Polska Miedź S.A. Pracował na stanowiskach: kierownika Wydziału w Departamencie Nowych Przedsięwzięć Inwestycyjnych, Głównego Inżyniera w Departamencie Nowych Przedsięwzięć Inwestycyjnych, Dyrektora Naczelnego ds. Planowania, nadzoru Produkcji i Kosztów, Dyrektora Departamentu ds. Planowania, Nadzoru Produkcji i Kosztów, Dyrektora Departamentu Planowania i Optymalizacji Produkcji, Dyrektora Departamentu ds. Analiz i Monitorowania Produkcji. W latach 2010-2011 pełnił obowiązki Dyrektora Generalnego ds. Produkcji, a od 2011 jest Wiceprezesem Zarządu i Prezesem Zarządu ds. Produkcji KGHM Polska Miedź S.A. Za swoją działalność został odznaczony Srebrnym krzyżem Zasługi i tytułem Zasłużonego dla Górnictwa RP. Pełni ponadto funkcję Przewodniczącego Rady Nadzorczej Dolnośląskiej Fabryki Maszyn Zanam-Legmet Sp. zo.o. oraz Przewodniczącego Rady Nadzorczej PeBeKa S.A. W 2001 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych w zakresie ekonomii, praca doktorska pt." Ocena ryzyka i niepewności w inwestycjach rzeczowych". Jest absolwentem studiów podyplomowych na PWr i Akademii Ekonomicznej. Aktywnie współpracuje z Wydziałem zarówno w zakresie współpracy naukowo-badawczej jak i dydaktycznej. Działa również aktywnie na rzecz absolwentów Wydziału utrzymując z nimi żywe kontakty.

Absolwent Wydziału Mechanicznego o specjalności: Maszyny Robocze Ciężkie, rocznik 1961. Po studiach pracował w zakładach samochodowych JELCZ na stanowisku konstruktora, w Głównym Instytucie Górnictwa na stanowisku asystenta naukowego, w Centralnym Ośrodku Badawczo Projektowym Górnictwa Odkrywkowego POLTEGOR na stanowisku starszego projektanta. W roku 1968 wyjechał do Niemiec, gdzie po wstępnej pracy w biurze projektowym (Karkowsky GmbH / Fa WIBAU) wstąpił do techniki reaktorowej (koncerny AEG/ Siemens/ Framatome).Tutaj pełnił funkcje konstruktora, projektanta, kierownika grup i sekcji (1970-1978), kierownika Działu Obliczeń Projektowych (1978-1996), doradcy naukowego i zastępcy dyrektora (1996 - 2002). Związany był z opracowywaniem konstrukcji samochodowych, maszyn roboczych górnictwa i maszyn drogowych do kompleksowej budowy autostrad, później przez przeszło 32 lata z konstrukcja reaktorów atomowych i obiektów budowalnych towarzyszących (obliczenia projektowe dla przeszło 50 różnych reaktorów niemieckiego typu) pod wpływem obciążeń statycznych i dynamicznych związanych z praca reaktorów oraz postulowanymi wpływami zewnętrznymi (obciążenia sejsmiczne , udary samolotów , sabotaże , eksplozje itp) , równolegle kierował ( od 1989 ) realizacją prac obliczeniowych związanych z wymagana poprawa bezpieczeństwa i modernizują reaktorów rosyjskiego typu ( VVER-440 /1000) pracujących w wschodnio-europejskich krajach (Bułgaria , Słowacja, Węgry). Wprowadzał nowatorskie metody obliczeniowe przy konstruowaniu i wymiarowaniu konstrukcji, udoskonalał techniki modelowania struktur i weryfikowania wyników kompleksowych obliczeń cyfrowych poprzez identyfikacje prawidłowości parametrów wejściowych i rezultatów na drodze eksperymentalnej. Po wielu latach pracy badawczej, projektowej, obliczeniowej oraz pozytywnych osiągnieciach przy spełnieniu licencyjnych wymogów stawianych na krajowych i światowych stanowiskach budów elektrowni atomowych przez internacjonalne instancje nadzorcze i zatwierdzające stał się uznanym ekspertem w tej dziedzinie. W 2002 r. obronił pracę doktorską pt. "Granice stosowalności metody Elementów Skończonych do symulacji wstrząsów w budynkach reaktorowych przy obciążeniach udarowych" na uniwersytecie Technicznym "Fredericana" w Karlsruhe. Pomimo przejścia na emeryturę pozostaje nadal aktywny zawodowo, pełni funkcje doradcy naukowego, rzeczoznawcy, wykonuje ekspertyzy, sprawuje kontrole jakości projektowania obiektów budowlanych i wyposażeń technologicznych. Współpracuje jako ekspert z IAEA (International Atomic Energy Agency) w Wiedniu, uczestniczy w wypracowaniu nowych normatywów IAEA służących poprawie stanu bezpieczeństwa elektrowni atomowych, jest czynnym członkiem organizacji technicznych KTG ( Kerntechnische Gesellschaft), DGEB (Deutsche Gesellschaft Erdbebeningenieruwesen und Bautechnik) oraz IASMIRT (International Association Strucrural Analyses in Reactor Technology), prowadzi gościnnie wykłady z dziedziny dynamiki konstrukcji i kwalifikacji obliczeń strukturalnych in w gronach fachowych , uniwersytetach , stowarzyszeniach i seminariach . Jest autorem/ Co-autorem wielu prezentacji na międzynarodowych konferencjach i publikacji (120) w technicznych journalach . Utrzymuje kontakt z macierzystą uczelnią szczególnie z kolegami Wydziału Mechanicznego wymieniając aktualne doświadczenia.

Absolwent Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii, rocznik 1990. Pracę zawodową rozpoczął w 1990 roku w Zakładach Górniczych "Lubin". Będąc pracownikiem Kopalni Lubin przeszedł wszystkie szczeble kariery inżyniera górnika. W roku 2004 został powołany na stanowisko Dyrektora ds. Technicznych KGHM Polska Miedź S.A. O/ZG "Lubin". Tę funkcję piastował również w Zakładach Górniczych Rudna i Zakładach Górniczych Polkowice-Sieroszowice. Od 2010 r. jest Dyrektorem Naczelnym w Kopalni Polkowice-Sieroszowice. Do ważniejszych osiągnięć zawodowych zaliczyć należy pracę i kierownictwo w licznych zespołach badawczo-rozwojowych. Udział w pracach nad rozwojem i wdrażaniem nowych systemów organizacji pracy, implementacja nowych systemów technologii i metod zarządzania. Kreowanie i przewodnictwo zespołem pracującym nad adaptacją zawodową młodych inżynierów, integrację pokoleń górniczych oraz tworzenie inicjatyw, które powodują włączenie się młodych adeptów sztuki górniczej w prace w kołach i stowarzyszeniach. Był wielokrotnie nagradzany m.in. O. Zasłużony dla Górnictwa RP, Brązowym Krzyżem Zasługi, O. Zasłużony dla KGHM Polska Miedź S.A., O. Zasłużony dla O/ZG "Lubin", Honorową Szpadą górniczą, Srebrnym Medalem za zasługi dla obronności kraju. Aktywnie współpracuje z Wydziałem w sprawach dydaktycznych - ZG "Polkowice-Sieroszowice" są zakładem w, którym studenci odbywają praktyki zawodowe i dyplomowe, działa na rzecz adaptacji zawodowej absolwentów podejmujących prace w kopalni. Jest motorem zatrudniania najlepszych absolwentów Wydziału w kierowanym Zakładzie. ZG "Polkowice-Sieroszowice" pod kierownictwem J. Kuźniara korzystają z możliwości badawczych PWr poprzez zlecanie szeregu badawczych i wdrożeniowych prac do realizacji w wielu Instytutach.

Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego o specjalności Konstrukcje Budowlane, rocznik 1995. Za wyróżniającą się pracę magisterską otrzymał nagrodę Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz nagrodę Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Bezpośrednio po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w firmie Sika, gdzie po krótkim czasie doszedł do stanowiska Dyrektora Oddziału Południowego. Obecnie pełni funkcję Prezesa Zarządu firmy KEIM Farby Mineralne Sp. z o.o. Jako dostawca technologii i materiałów uczestniczył w wielu ważnych projektach jak np.: (z firmą Sika) budowa Estakady Gądów we Wrocławiu, budowa szybu R XI dla KGHM, budowa oczyszczalni ścieków Żelazny Most dla KGHM, budowa komina w Elektrowni Turów, remont chłodni kominowych w Elektrowni Turów, remont oczyszczalni ścieków Z.Ch. Rokita w Brzegu Dolnym. Z firmą KEIM dostarczał technologie i farby do malowania elewacji budynków, przykładowe projekty: Politechnika Wrocławska - gmach główny A1 oraz gmachy A2, B1 i E1, Hala Stulecia we Wrocławiu, Dworzec Główny we Wrocławiu, Opactwo Cysterskie w Krzeszowie, Sukiennice w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu w Krakowie, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, Teatr im. Słowackiego w Krakowie, Zamek Królewski i Katedra w Lublinie, Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, Ministerstwo Finansów w Warszawie, Ministerstwo Edukacji Narodowej w Warszawie, Kościół św. Krzyża w Warszawie, Dworek F. Chopina w Żelazowej Woli, Ratusz w Zamościu, Pałace Kotliny Jeleniogórskiej. Mgr inż. Wojciech Laska od początku kariery zawodowej utrzymuje ścisły kontakt z macierzystym Wydziałem. Pracując w firmie Sika współpracował z Akredytowanym Laboratorium Badawczym Instytutu Budownictwa. Od szeregu lat, pracując w firmie Sika jak i kierując firmą KEIM, sponsoruje działalność naukową, wydawniczą i konferencyjną Wydziału oraz wspiera inicjatywy studenckie (m.in. rajdy budowlańca).

Absolwent Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii, rocznik 1985. Przeszedł wszystkie szczeble kariery zawodowej w kopalniach KGHM Polska Miedź S.A. W ZG "Rudna" i "Polkowice-Sieroszowice". Aktualnie pełni funkcję Dyrektora w O/ZG Rudna. Jest absolwentem studiów podyplomowych na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu (Finanse i Zarządzanie), ukończył szereg kursów z zakresu przywództwa i innowacji, posiada certyfikat menagera projektów TenStep. Współpracuje z Wydziałem Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii w zakresie naukowo-badawczym jak i dydaktycznym, działa na rzecz adaptacji zawodowej absolwentów Wydziału. ZG "Rudna" są zakładem, w którym studenci odbywają praktyki zawodowe i dyplomowe. Pod kierownictwem M. Laskowskiego ZG "Rudna" korzystają z możliwości Politechniki Wrocławskiej w zakresie rozwiązywania problemów o charakterze badawczym i wdrożeniowym.

Absolwent Wydziału Informatyki i Zarządzania, specjalności: Systemy Informacyjne, rocznik 1999. Po studiach rozpoczął pracę w Getin Sp. z o.o. na stanowisku programisty systemów informatycznych, w latach 2000-2008 był asystentem naukowo-dydaktycznym na Politechnice Wrocławskiej. Od 2000 r. związany jest zawodowo ze spółką INTESK Integracja Systemów Komputerowych Sp. z o.o., w której od 2008 r. zasiada w zarządzie, a od 2010 r. pełni funkcję Prezesa Zarządu. Od 2008 r. jest współwłaścicielem i Wiceprezesem Zarządu Value Based Advisors Sp z o.o. Jest autorem lub współautorem 17. publikacji naukowych. W 2005 roku otrzymał nagrodę Best Paper Award na konferencji International Conference on Knowledge-Based and Intelligent Information & Engineering Systems w Melbourne w Australii. Do ważniejszych osiągnięć zawodowych należą m.in.: wdrożenie elektronicznego obiegu dokumentów w Telefonii Lokalnej S.A. (2001r.); wdrożenie multimedialnego systemu gromadzenia i udostępniania artykułów prasowych w Telefonii Lokalnej S.A. (2003 r.); wdrożenie systemu rozliczeniowego w Telefonii Dialog S.A. wspierającego rozliczenia wszystkich kanałów sprzedaży w spółce (2004-2006 r.); zaprojektowanie i kierowanie pracami zespołu opracowującego innowacyjne narzędzie wspierające wdrożenie i utrzymanie systemu zarzadzania jakością ISO 9001:2000 w polskich przedsiębiorstwach (2006-2008 r.); zaprojektowanie i uruchomienie wieloserwerowego środowiska klastrowego tematycznej hurtowni danych w PKP Energetyka S.A. (2008 r.); kierowanie zespołem wykonawczym przy wdrożeniu pierwszego zwirtualizowanego środowiska integracyjnego w sektorze kolejowym w PKP Energetyka S.A. (2009-2010 r.); realizacja projektu polegającego na opracowaniu dokumentu pt. "Analiza wybranych procesów biznesowych i rekomendacja wyboru technologii szyny integracyjnej dla TK Telekom" (2010 r.), pełnienie funkcji architekta technicznego przy wdrożeniu szyny integracyjnej w ramach projektu "Automatyzacji rozliczeń finansowych w Oddziałach Obrotu, Dystrybucji i Paliw" w PKP Energetyka (2010 r.); kierowanie i nadzór merytoryczny nad projektem pt. "Opracowanie projektu architektury informatycznej zgodnie z paradygmatem SOA" zrealizowanego przez konsorcjum Politechniki Wrocławskiej z INTESK Integracja Systemów Komputerowych sp. z o.o. na rzecz PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. (2010 r.). Utrzymuje, jako współwłaściciel i współzarządzający firm aktywnych i rozpoznawalnych na polskim rynku informatycznym, ścisłe i stałe kontakty z Instytutem Informatyki PWr. Efektem tych kontaktów jest współpraca, której wymiernymi rezultatami są m.in. wspólne projekty informatyczne oferowane i świadczone na rzecz firm trzecich, udział w realizacji projektów koordynowanych przez PWr (projekt POIG), wykłady i konsultacje dla studentów kierunku informatyka z zakresu nowych technologii informatycznych oraz zarządzania projektami informatycznymi, udział w grantach (Grant Plus POKL) oraz praktyki studenckie.

Absolwentka Wydziału Chemicznego o specjalności: Tworzywa Sztuczne, rocznik 1974. Przebieg pracy zawodowej: Professor, Department of Civil and Environmental Engineering, Jackson state University, Jackson, MS, 2006 – Visiting Research Faculty, Lawrence Livermore National Laboratory, Livermore, CA, 2006-2008, Fulbright Scholar, 2004-2005, Associate Professor, Department of Civil and Environmental Engineering, Florida State University, 1995-2006, Assistant Professor, Department of Chemistry, Jackson State University, Jackson, Mississippi 1991-1995, Post Doctorate Associate, Dept. Of Environmental Sciences and Engineering, University of Florida 1987-1990. Uznania i uzyskane odznaczenia: Member of National Academy of Inventors, since 2011 Professorship Courtesy Appointment with Jiangnan University, Wuxi, Jiangsu, China, 2010-2012 Certificate of Appreciation from Student’s Chapter of ASCE, Jackson, MS 2008 Florida State University, FAMU-FSU College of Engineering, Department of Civil and Environmental Engineering, recognition of excellent service 1995-2006 Faculty Fellowship at Lawrence Livermore National Laboratory, Livermore, CA, 2006-2007 Certificate of Recognition from the Vice-President of the Wroclaw University of Technology, Wroclaw Poland, 2005 Fulbright Fellowship, 2004-2005 Faculty Research Award, Florida A&M University, 2004-2005 Letter of Recognitions by Dr Abele, provost of the Florida State University, 2004 Florida State University Teaching Award: Excellence in Teaching (Best Teacher of the Year), 2002-2003 Aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem. Współpraca z Instytutem Chemii Fizycznej i Teoretycznej PWr dotyczy m.in. wykładów dla doktorantów w zakresie „Environmetnal Engineering” oraz „Distance Learning”. Od ostatnich 7 lat prowadzi intensywne badania nad wlasnosciami wybranych nanoczasteczek i ich nie kontrolowanymi interakcjami w srodowisku.

Absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska o specjalności: Oczyszczanie wody i ścieków, rocznik 1987. Dominik Libicki jest Prezesem Zarządu Grupy Kapitałowej Cyfrowy Polsat, w skład której wchodzi Telewizja Polsat oraz Cyfrowy Polsat - największa w Polsce i czwarta co do wielkości w Europie platforma satelitarna posiadająca ponad 3,5 mln abonentów. Pełni również funkcję Prezesa Zarządu Cyfrowy Polsat Technology Sp. z o.o. oraz zasiada w Radzie Nadzorczej Telewizji Polsat Sp. z o.o. Od lutego 2005 roku jest Wiceprezesem Związku Pracodawców Prywatnych Mediów, działającego w ramach Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan". Jego wcześniejsze doświadczenie zawodowe jest związane głównie z branżą produkcji telewizyjnej i telekomunikacją. Pełnił funkcję Dyrektora Zarządzającego w PAI Film. Prowadził własną firmę producencką Studio Meg. W latach 2005 - 2008 zasiadał w Radzie Nadzorczej Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o. (dziś T-Mobile), w tym od 2006 roku jako jej Wiceprzewodniczący. Od 1999 roku do 2011 roku był członkiem Rady Nadzorczej spółki Polskie Media S.A. (TV 4). Posiada certyfikat Ministerstwa Gospodarki upoważniający do zasiadania w radach nadzorczych spółek Skarbu Państwa. Cyfrowy Polsat jest oferentem praktyk i staży dla studentów, z których mogą korzystać także studenci wybranych wydziałów Politechniki Wrocławskiej. Pozwalają one na późniejsze zatrudnienie absolwentów zarówno w sektorze telewizyjnym, jak i branży telekomunikacyjnej. Dominik Libicki współpracuje z KM AZS Politechniki Wrocławskiej.

Absolwentka Wydziału Chemicznego, specjalności: biochemia, rocznik 1977. Po ukończeniu magisterium, Elizabeth Randall rozpoczęła swoja naukową karierę w Instytucie Podstaw Chemii na Akademii Rolniczej we Wrocławiu pod nadzorem prof. A. Sienkiewicza. Zajmowała się badaniami nad wykorzystaniem kultur roślin wodnych z rodziny Lemnaceae i grzybów z rodziny Rhodotorula mucilaginosa do przeprowadzenia kontrolowanych reakcji chemicznych, za co otrzymała nagrodę Ministra Edukacji Narodowej w 1988 i 1990 r. W 1991 roku wyjechała to Stanów Zjednoczonych na studia doktoranckie na Uniwersytecie Stanowym w Carbondale Illinois na wydziale Chemiczno – Biochemicznym.  Zajmowała się badaniem wpływu światła na zmiany topograficzne  G-białka, Rhodopsyny pod nadzorem dra Paula Hagrave.  Po ukończeniu doktoratu tj. od 1985 r. do 1990 roku kontynuowała swoją karierę naukową na Uniwersytecie Stanowym w Stanie Misouri w laboratorium dra Olena Browna. Przeprowadzała badania dotyczące efektu jaki mają Oxygen Radical Scanvengers w naprawie dopływu krwi do serca po ataku serca. W latach 1990-1992, Elizabeth Randall pracowała w Narodowym Instytucie Zdrowia (NIH) w Bethesda w stanie Maryland (Stany Zjednoczone). Pracowała w laboratorium dra D. Sibley’a, gdzie zajmowała się badaniami D1, D2 i D3 Dopamine and Adenosine receptorów.  W 1992 roku otrzymała stanowisko Associate Professor w Immunulogii na Uniwersytecie Północnej Karoliny w Chapel Hill, gdzie kontynuowała swoja karierę naukową do 1999 roku. W 2000 roku rozpoczęła pracę w przemyśle farmaceutycznym i obecnie pracuje w koncernie farmaceutycznym Pharma-Net/i3 (Stany Zjednoczone). Zajmuje się badaniami klinicznymi.  Badania kliniczne są to programy badań nad lekami, prowadzone z udziałem pacjentów, mające na celu określenie, czy nowa forma terapii jest bezpieczna i na ile jest skuteczna.  W efekcie prowadzonych badań określone są nowe sposoby zapobiegania, diagnozowania lub leczenia poszczególnych chorób.  Badania kliniczne w bezpośredni sposób przyczyniają się do postępu w medycynie.  Elizabeth Randall specjalizuje się w  badaniami klinicznymi w następujących obszarach terapeutycznych: nowotwory piersi, płuc, AIDS, nefrologia, choroby skóry, choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego, choroby układu nerwowego i badania psychiatryczne. Do osiągnięć Wyróżnionej należy zaliczyć 4 patenty, 15 publikacji, liczne prezentacje naukowe. Jest  członkiem Society of Clinical Research Associates, Society for Clinical Data Management Professionals, Society for Neuroscience. Współpracuje z Instytutem Chemii Fizycznej i Teoretycznej  Politechniki Wrocławskiej. Firma Pharma-Net/i3 jest obecna na polskim rynku z dużymi perspektywami rozwoju współpracy.

Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego o specjalności Budownictwo Miejskie i Przemysłowe, rocznik 1973. Po studiach pracował na Politechnice Wrocławskiej na kolejno na stanowiskach asystenta, starszego asystenta, a od 1982 r. adiunkta. W 1981 r. uzyskał stopień doktora (praca pod kierunkiem prof. Zbigniewa Kowala pt. "Próba analizy i syntezy wybranych losowych właściwości struktur przestrzennych"). Od 1990 do 1994 r. pracował w biurze projektowym konstrukcji stalowych STN w Altbach (Niemcy) w ramach kontraktu polsko-niemieckiego. Od 1994 do 2004 r. prowadził własną działalność projektową w Niemczech, obecnie jest prezesem Arch-e Sp. z o.o. (biura projektowego). Do osiągnięć naukowych zaliczyć należy kilkanaście artykułów naukowych, dwa z nich znalazły się w indeksie cytowań, oraz dwa patenty. Ważniejsze osiągnięcia zawodowe (projekty zrealizowane w Polsce): hale magazynowe dla Opery Wrocławskiej (2012 r.); budynek "Just in Center" przy ul. Krawieckiej we Wrocławiu (2006 r.); budynek Kościoła w Czernicy Wrocławskiej (1984 r. W latach 1990-2004 zrealizował w Niemczech wiele projektów w zakresie konstrukcji przemysłowych dla renomowanych firm jak Mercedes-Benz, Siemens, Metabo, Bachofer, fabryki papieru w Schwedt, fabryki cukru w Gross Gerau, hali sportowej do koszykówki w Stuttgaracie, hali lodowiska w Pforzheim i ok. 85 wież antenowych. Posiada uprawnienia projektowe i wykonawcze, uprawnienia rzeczoznawczy PZiTB, uprawnienia Rzeczoznawczy Budowlanego nadane przez Krajową Komisję Kwalifikacyjną Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Pan W. Seidel posiada liczne sukcesy sportowe. Zdobył 21 medali (w tym większość złotych) na Mistrzostwach Polski Politechnik oraz Mistrzostwach mistrzów Polski Szkół Wyższych w biegach sprinterskich; 3 medale na Akademickich Mistrzostwach Polski w biegach sprinterskich; 3 medale na Indywidualnych Mistrzostwach Polski w lekkiej Atletyce w biegu sztafetowym 4x100m. W 1996 r. zdobył Mistrzostwo Europy Weteranów L.A. w biegu na 100m i 3. miejsce na 200m. W 2001 r. pobił rekord świata weteranów w trójboju sprinterskim w hali. Jest aktualnym Mistrzem Polski Weteranów L.A. w biegach na 100 i 200m oraz aktualnym rekordzistą Polski Weteranów L.A. w biegach na 100 i 200 m i w skoku w dal. Aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem organizując praktyki dla studentów i absolwentów, współpracuje z AZS Politechnika w reprezentowaniu uczelni na sportowej arenie.

Absolwent kierunku Matematyka Stosowana na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki o specjalności Metody probabilistyczne w górnictwie, rocznik 1979. Do oku 1990 był zatrudniony w Zakładach Badawczych i Projektowych Miedzi CUPRUM Spółki KGHM jako specjalista naukowo-badawczy w laboratorium ochrony powierzchni. Przez kolejnych 17 lat pełnił funkcje burmistrza miasta i gminy Brzeg Dolny. W latach 90-tych sprawował jednocześnie mandat radnego miasta Wrocławia i radnego Sejmiku Wrocławskiego następnie od roku 1998 do 2002 był radnym Sejmiku Dolnośląskiego. Był członkiem Kongresu Liberalno-Demokratycznego i Unii Wolności, od roku 2001 jest związany z Platforma Obywatelską. W wyborach do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w roku 2007 uzyskał mandat poselski. W latach 2007-2010 był posłem na Sejm. Przed upływem kadencji, w dniu 28 grudnia 2010 został powołany na stanowisko wojewody dolnośląskiego, które to stanowisko sprawuje do dnia dzisiejszego. Jest autorem ponad trzydziestu prac naukowo-badawczych dla kopalni górnictwa rud miedzi i kopalni Bogdanka, sześciu publikacji dotyczących szkód górniczych oraz trzech patentów. W czasach studenckich był organizatorem życia sportowego w Instytucie Matematyki. W czasach jego prezesowania Klub Instytutowy AZS Matematyki dwukrotnie wygrał rywalizację sportową (1975 i 1976) między instytutami Politechniki Wrocławskiej, do czego również przyczynił się jako zawodnik. Jako Burmistrz zbudował w Brzegu Dolny kompleks sportowy, często rywalizujący z Wrocławiem o organizację poważnych sportowych imprez międzynarodowych. W latach 2008-2012 pełnił funkcję Prezesa Wojewódzkiej Federacji Sportu. Jest organizatorem i sponsorem sekcji brydżowej KS AZS Politechnika Wrocławska. Współpracował z Wydziałem Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii, współpraca dotyczy prowadzenia prac naukowo-badawczych dla kopalni rud miedzi dotyczących Mechaniki Górotworu. Prowadził wspólne prace z Wydziałem Budownictwa Lądowego i Wodnego PWr na temat odporności budynków i budowli na deformacje powierzchni (szkody górnicze) w tym wstrząsy górnicze.

Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego, rocznik 1980. Po studiach pracował w Zakładzie Budownictwa i Produkcji Materiałów Budowlanych w Miliczu, następnie na stanowiskach kierowniczych w Spółdzielni Mieszkaniowej w Żmigrodzie, Grupie Roboczej Energomontaż Zachód w Żmigrodzie. Od roku 1989 związany był zawodowo z firmą Budexpol-Wrocław, w której pełnił funkcję Kierownika Budowy we Wrocławiu, Kierownika Kontraktu w Pradze. W latach 1992-1995 w firmie Energomontaż Zachód kierował kontraktem w Niemczech - Osiedla Mieszkaniowego w Lipsku. Od roku 1997 do dnia dzisiejszego związany jest z firmą ORTH-GIPSE w której pełnił funkcje: oficjalnego przedstawiciela firmy na Polskę, Kierownika Sprzedaży, Dyrektora Handlowego, Dyrektora firmy ORTH-GIPSE w Jaworznie. Od 2005 r. jest V-ce Prezesem Zarządu VG-ORTH Polska w Jaworznie. Aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem m.in. w zakresie opracowywania opinii Instytutu Budownictwa dot. innowacyjności projektu firmy ORTH-GIPSE Polska "Rozwój firmy poprzez wdrożenie nowej linii do formowania płyt gipsowych". Projekt zrealizowany w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego - Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw; Priorytet 2- Bezpośrednie wsparcie przedsiębiorstw; Działanie - Wzrost konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw poprzez inwestycje w latach 2004-2006. Uczestniczył w opracowaniu opinii o innowacyjności przygotowanej przez Wydział dot. wniosku aplikacyjnego przedsiębiorcy - projekt pt. "Rozwój firmy poprzez rozbudowę linii do produkcji płyt gipsowych pełnych MultiGips o płyty Grubości 100mm" w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2007-2013. Współpraca dotyczy również sponsorowania oraz współorganizowania konferencji naukowo-technicznych, dostarczania próbnych materiałów do badań laboratoryjnych w laboratoriach Wydziału, prezentowania technologii i realizacji dla studentów, wspierania działalności studenckiej poprzez dofinansowanie imprez organizowanych przez samorząd Wydziału.

Absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska, specjalności: Wodociągi i kanalizacje, rocznik 1955. Pracę zawodową (nakaz pracy) rozpoczął w roku 1955 w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku, następnie pracował w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej we Wrocławiu. Do roku 1969 był Dyrektorem Technicznym Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Kaliszu, pracując dodatkowo jako nauczyciel w Technikum Budowlanym w Kaliszu. Następnie został zatrudniony w Pracowni Urbanistycznej przy Urzędzie Miasta Kalisza jako starszy projektant, w Kaliskim Biurze Projektów oraz w Biurze Projektów Inwestprojekt w Łodzi. W latach 1975-1982 pełnił funkcję Dyrektora technicznego Zjednoczenia Przedsiębiorstw Gospodarki Komunalnej, Mieszkaniowej i Budownictwa Komunalnego w Kaliszu, a od 1982 r. (do momentu przejścia na emeryturę) funkcję zastępcy Dyrektora Wydziału Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, Wydziału Infrastruktury Technicznej w Kaliszu. W swoim dorobku zawodowym ma wiele przedsięwzięć z dziedziny gospodarki wodno-ściekowej zrealizowanych na terenie ziemi kaliskiej, w realizacji których brał czynny udział od uzyskania akceptacji na realizację i finansowanie, poprzez opracowanie projektu i zorganizowanie wykonawstwa, pełnienie nadzoru technicznego i inwestorskiego do przekazania obiektów do eksploatacji. Ważniejsze projekty to: - zwiększenie wykorzystania zasobów wód jurajskich i zagospodarowanie rezerw wody z ujęć jurajskich zakładów przemysłowych do zaopatrzenia w wodę miasta Kalisza; - wybudowanie ujęcia i nowej stacji uzdatniania wody "Lis" dla miasta Kalisza; - budowa nowych i rozbudowa istniejących systemów wodociągowych w kilkunastu miastach byłego województwa kaliskiego; - wybudowanie miejskich oczyszczalni ścieków w kilku miastach byłego województwa kaliskiego; - zakończenie budowy, rozruch i oddanie do eksploatacji Gazowni Miejskiej w Kaliszu. Do osiągnięć z działalności organizacyjnej należy zaliczyć m.in. utworzenie samodzielnego jednobranżowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Kaliszu, zorganizowanie w miastach byłego województwa kaliskiego jednobranżowych samodzielnych oddziałów Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej, zorganizowanie i powołanie Spółek Wodno-Ściekowych. W uznaniu zasług odznaczony został wieloma odznaczeniami i nagrodami. Współpracował z Politechniką Wrocławską w zakresie badania jakości wody na ujęciu dla m. Ostrowa Wlkp. W dolinie rzeki Ołobok, dla oceny aktualnej jakości i zabezpieczenia jej przed zrzutem ścieków z oczyszczalni ścieków dla m. Ostrowa Wlkp. położonej powyżej tego ujęcia wody i ujęcia wody na Lisie dla Kalisza.

Absolwent Wydziału Mechanicznego o specjalności: Maszyny Robocze Ciężkie, rocznik 1961. Po zakończeniu studiów zatrudniony został w kopalni węgla brunatnego "Turów", z którą to branżą związał się na całe zawodowe życie. W czasie swojej 15-letniej pracy w Biurze Konstrukcyjnym kopalni "Turów" szybko awansował od sztygara do kierownika Biura Konstrukcyjnego. W 1981 r. otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia za koparkę KWK 1400, która pracuje do dziś w kopalni "Turów". W 1977 r. przeniósł swoje miejsce pracy do Zgorzelca, do Fabryki Maszyn Górnictwa Odkrywkowego FAMAGO, gdzie przez kolejne 14 lat pełnił funkcję Głównego Konstruktora, a od 1986 r. Dyrektora ds. Budowy Maszyn Podstawowych Górnictwa Odkrywkowego FAMAGO. Do osiągnięć z tego okresu należy uruchomienie krajowej produkcji pierwszych i dalszych maszyn dla potrzeb branży węgla brunatnego, dzięki czemu zlikwidowano w całości ich import. W uznaniu zasług i sukcesów zawodowych został odznaczony Srebrnym (1977 r.) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (1983 r.), a w roku 1986 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest autorem lub współautorem 18 patentów oraz 24 publikacji. Od 1991 r. jest współzałożycielem i członkiem zarządu firmy SKW Biuro Projektowo-Techniczne Sp. z o.o. Firma działa na arenie międzynarodowej, w ogólnopolskim konkursie NOT tytuł "Mistrza Techniki 2005" przyznano zwałowarce ZGOT-15400.120 oddanej w 2004 r. do eksploatacji na odkrywce Szczerców (KWB Bełchatów). W okresie swojej pracy zawodowej mgr inż. Norbert Wocka utrzymywał ożywione kontakty z PWr, a w szczególności z Instytutem Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn.

Pracę zawodową rozpoczął na stanowisku inżyniera w biurze projektowym Luis Berger and Associates w East Orange (USA) od projektowania odwodnień dróg i autostrad. W latach 70-tych pracował dla URS Corporation; projektował oczyszczalnie ścieków komunalnych i przemysłowych oraz zajmował się hydrologią i hydrauliką rzek w kontekście ochrony przeciwpowodziowej. W latach 1977-1988 pracował dla Federal Emergency Management Agency, administracji federalnej w Nowym Jorku będąc odpowiedzialnym za 2 programy federalne. Jako Dyrektor od Spraw Technicznych, nadzorował weryfikowanie projektów przeciwpowodziowych. Z pozycją Dyrektora od Spraw Technicznych wiązała się funkcja Przewodniczącego Federalnej Komisji składającej się z siedmiu federalnych agencji, kierując przygotowaniem i wdrożeniem planów zabezpieczenia ludności w razie awarii w elektrowniach atomowych. Od roku 1988 do dnia dzisiejszego jest prezesem firmy konsultingowej Natural and Technological Hazards Management Consulting Inc., która opracowuje mapy zalewów powodziowych w technice cyfrowej. W efekcie tych prac powstają mapy terenów zalewowych dla 100 500 letnich powodzi. Mapy są używane przez rząd federalny, stanowy i lokalny w dziedzinie zagospodarowania przestrzennego, jak również polityki ubezpieczeniowej. Bolesław Kowieski zajmuje się również opracowywaniem projektów w dziedzinie bezpieczeństwa ludności zamieszkującej w obrębie elektrowni atomowych, jak również ewaluacja ćwiczeń treningowych prowadzonych przez służby ochronne i ratownicze wokół elektrowni atomowych w całych Stanach Zjednoczonych. Bolesław Kowieski jest członkiem wielu stowarzyszeń m.in. American Society of Civil Engineers, American Nuclear Society, Association of State Floodplain Managers. Za swą pracę i poświęcenie w planowaniu przestrzennym i przeciwpowodziowym otrzymał kilka odznaczeń od władz federalnych oraz wyróżnień od władz lokalnych. Utrzymuje stały kontakt z absolwentami macierzystego wydziału. Jest organizatorem i uczestnikiem okresowych zjazdów koleżeńskich. Więcej...

Pracę zawodową rozpoczął w roku 1962 w Instytucie Upraw, nawożenia i Gleboznawstwa - Oddział Wrocław, następnie pracował jako technik w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu, a w latach 1966 - 1974 w Politechnice Wrocławskiej w charakterze technika, a po skończeniu studiów inżyniera. W latach 1971 - 1980 pracuje w Laboratorium, a następnie w Ośrodku Badań i Kontroli Środowiska we Wrocławiu, pełniąc funkcję Zastępcy Dyrektora i Kierownika Oddziału. W 1980 roku przenosi się do biura projektów GWiŚ "Biprowad" O/ Wrocław, a od 1982 roku pracuje w administracji rządowej jako Zastępca Dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu. W grudniu 2008 roku został mianowany Dyrektorem Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska we Wrocławiu. Podczas pracy na Politechnice Wrocławskiej opublikował 8 artykułów w czasopismach specjalistycznych, otrzymał świadectwa autorskie na wzór użytkowy urządzenia do badań technologicznych oraz współtwórcy wynalazku urządzenia do usuwania olejów i ciekłych tłuszczów z cieczy. Był także współautorem 24 prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych dla przemysłu. Trzykrotnie otrzymał nagrodę Rektora Politechniki Wrocławskiej. W czasie pracy zawodowej wykonał samodzielnie lub zespołowo około 130 prac eksperckich związanych z gospodarką wodno-ściekową. Za swoją działalność zawodową otrzymał kilkanaście różnych wyróżnień, dyplomów i nagród resortowych. Edward Biały brał aktywny udział w pracach samorządowych na terenie Wrocławia, był m. in. Radnym, pełnił funkcję ławnika Sądu Rejonowego. Po wejściu Polski do Unii Europejskiej był odpowiedzialny za wdrażanie na terenie Dolnego Śląska dyrektyw unijnych dotyczących gospodarki wodnej i ochrony środowiska. Brał udział we wdrażaniu Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalnych. W 2011 r. został powołany przez Prezydenta Rzeczpospolitej na członka Narodowej Rady Ekologicznej. Odznaczony został Brązowym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od lat współpracuje z uczelnią na płaszczyźnie zawodowej, najpierw wykonując prace zlecone dla przemysłu (ekspertyzy, opinie, instrukcje eksploatacji gospodarki wodno-ściekowej zakładów), następnie opracowując urządzenia o dużym znaczeniu dla rozwoju badań technologicznych nad oczyszczaniem ścieków przemysłowych. W ostatnich latach umożliwia studentom i absolwentów W-7 odbycie stażu w Dolnośląskim Urzędzie Wojewódzkim, zapraszanie specjalistów z Wydziału do uczestnictwa w komisjach eksperckich, zlecanie ekspertyz branżowych w ochronie środowiska. Więcej...

Światowej sławy specjalista w dziedzinie emulsji fotograficznych. W 1984 r. uzyskał stopień doktora nauk chemicznych na Politechnice Wrocławskiej. Odbył staż podoktorski w University College w Londynie, następnie w State University of New York, Buffalo, USA. Posiada bogate doświadczenie zawodowe. W latach 2000-2008 pracował w laboratoriach badawczych w Eastman Kodak Company w Rochester jako: Research Associate (Image Output Platform), Project Manager/Supervisor (Global Manufacturing &Technology Organization), Product Developer/Manager (Color Paper Design and Testing Operations). Od 2008 r. pracuje na stanowisku Particle Engineering of Pharmaceutical Compounds w Novartis Pharmaceuticals Corporation w New Jersey. Do osiągnięć naukowych należy zaliczyć szereg publikacji, w tym dwadzieścia sześć wielokrotnie cytowanych w literaturze światowej i w książkach, dwadzieścia jeden patentów USA, i liczne projekty naukowe. Szczególnego podkreślenia wymaga fakt, że dr Budz utrzymuje cały czas bliskie kontakty z Politechniką Wrocławską - Instytutem Chemii Fizycznej i Teoretycznej Wydziału Chemicznego, w zakresie wymiany informacji, wizyt naukowych i wspomagania absolwentów Wydziału. Więcej...

Ukończył także studia podyplomowe w Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu (doradztwo podatkowe) oraz na Wydziale Praw i administracji Uniwersytetu Wrocławskiego (prawo inwestycyjne). Ukończył również studia doktoranckie na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Posiada uprawnienia do zasiadania w Radach Nadzorczych Jednoosobowych Spółek Skarbu Państwa (od r. 1992), licencję zarządcy nieruchomości- IFMO (1994 r.), jest członkiem komisji egzaminacyjnej w zakresie uprawnień "Zarządca nieruchomości" (od r. 1999). Mariusza Gnycha wyróżnia przede wszystkim działalność przedsiębiorcza. Jest prezesem Zarządu Astrum Sp. z o.o., członkiem Zarządu Luxprofi SARL z siedzibą w Luksemburgu, wiceprezesem Zarządu NG2 S.A., Prezesem Zarządu CCC Factory Sp. z o.o., wspólnikie MGC Inwest Sp. z o.o., komandytariuszem Prestiż MGC Inwest Sp. z o.o., akcjonariuszem Cuprum Arena MGC Inwest Sp. z o.o. s.k.a, zasiada w Radzie Nadzorczej Aqua Parku S.A. Jego osiągnięcia zostały docenione m.in. nagrodą dla najlepszego zarządu spółki notowanej na Giełdzie Papierów Wartościowych w 2008 r. i brązowym krzyżem zasługi za aktywność biznesową 2011 r. Więcej...

Po studiach pracował w Instytucie Budownictwa Politechniki Wrocławskiej (1978-1989). Od 1989 roku jest Prezesem Zarządu i obecnie największym udziałowcem Przedsiębiorstwa "PREBEX" - Spółka z o.o. we Wrocławiu, które specjalizuje się w projektowaniu i wykonawstwie obiektów o konstrukcji stalowej. "PREBEX" jest znaną i cenioną firmą na rynku usług budowlanych, dwukrotnie zajęła I miejsce w konkursie "Dolnośląska Budowa Roku". Autor artykułów i referatów naukowych, współautor piętnastu raportów Instytutu Budownictwa PWr serii SPR, uczestnik projektów badawczych. Za osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej wielokrotnie nagradzany przez Rektora PWr, Dziekana Wydziału, Dyrektora Instytutu Budownictwa. W uznaniu pracy zawodowej otrzymał złotą odznakę "Zasłużony dla Polskiego Stowarzyszenia Mykologów Budownictwa". Został również odznaczony przez Ministra Kultury i Sztuki RP honorową odznaką "Zasłużony działacz Kultury". Tadeusz Grabarek od wielu lat aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem. Jego firma wykonała szereg jednostkowych, skomplikowanych stanowisk badawczych wykorzystywanych przez doktorantów oraz dla potrzeb Akredytowanego Laboratorium Badawczego Instytutu Budownictwa. Jest członkiem Rady Społecznej Wydziału. Przedsiębiorstwo "PREBEX" sponsoruje działalność naukową i konferencyjną Wydziału, wspiera inicjatywy studenckie (m.in. rajdy budowlańca), umożliwia studentom odbycie praktyk zawodowych. Więcej...

W latach 1971-1991 pracował w Instytucie Inżynierii Chemicznej i Urządzeń Cieplnych PWr na stanowiskach kolejno: asystenta i adiunkta. W okresie 1977-1979 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Pionu ds. studenckich PWr. Od roku 1991 jest profesorem Uniwersytetu Ecole de technologie superieure w Montrealu, od 1998 r. profesorem tytularnym. Stanisław Kajl pełni wiele odpowiedzialnych funkcji administracyjnych. Byl dyrektorem Departamentu Genie Mecanique w Ecole de technologie superieure. Jest członkiem wielu towarzystw naukowych i zawodowych, w tym m.in.: Związku Inżynierów w Quebeku, American Society of Heating, Refrigerating and Air-conditioning Engineers, Association Quebecoise de la Maitrise de l'Energie. Był promotorem kilkudziesięciu prac magisterskich oraz 6 prac doktorskich. W 2001 r. otrzymał nagrodę dla najlepszego dydaktyka w Ecole de technologie superieure. Był odpowiedzialny za projekt i konstrukcję laboratorium naukowo- badawczego w dziedzinie procesów cieplnych z zastosowaniem pary wodnej o wysokiej temperaturze i ciśnieniu - jedynym takim laboratorium uniwersyteckim w Ameryce Północnej. Jego dorobek naukowy to szereg artykułów publikowanych w renomowanych światowych pismach naukowych. Był członkiem komitetów organizacyjnych wielu specjalistycznych konferencji. Stanisław Kajl aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem będąc członkiem komitetów naukowych prawie wszystkich konferencji organizowanych przez Instytut Klimatyzacji i Ogrzewnictwa. Z jego rekomendacji dwie osoby z Wydziału realizowały prace doktorskie w Uniwersytecie Ecole de technologie superieure w Montrealu. Więcej...

Pracę zawodową rozpoczął w WSM "PZL - Krotoszyn", obecnie MAHLE Polska Sp. z o.o. (Krotoszyn), gdzie pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji zawodowych, a od 2004 r. funkcję Dyrektora Zakładu Produkcji Tulei. Prokurent Firmy, Pełnomocnik Zarządu ds. Zarządzania Jakością, Dyrektor Techniki. W roku 2000 obronił pracę doktorską w Instytucie Technologii Maszyn i Automatyzacji pt.:" Analiza czynników technologicznych wpływających na sposób wielkoseryjnej produkcji tulei cylindrowych". Bogate doświadczenie umożliwiło mu napisanie publikacji z zakresu produkcji tulei cylindrowych. Posiada w dorobku zawodowym projekty wynalazcze i racjonalizatorskie dotyczące usprawniania pracy odlewni i obróbki mechanicznej. Aktywnie współpracuje z Politechniką Wrocławską w rozwiązywaniu problemów naukowo-technicznych z zakresu skrawalności oraz wspólnym wdrażaniu technik Kaizen. Uczestniczy czynnie w seminariach i prezentacjach z zakresu Rapid Prototyping, szkoleniach branżowych z zakresu norm jakościowych serii ISO 9000, ISO 14000, VDA 6.1, QS 9000. W ramach współpracy studenci Wydziału Mechanicznego mają możliwość m.in. uczestniczenia w prezentacji procesów produkcyjnych w zakładach MAHLE. Więcej...

Pracę zawodową rozpoczął od stanowiska kierownika gospodarki wodno-ściekowej w Zakładach ELMOT w Świdnicy, następnie przez 10 lat pracował w Okręgowej Dyrekcji Inwestycji w Świdnicy (pełnił funkcje inspektora nadzoru, a następnie dyrektora ds. technicznych). Działacz Solidarności, internowany w stanie wojennym. W latach 1993-1995 był Prezydentem Miasta Świdnica, a w roku 1998 był Wojewodą Wałbrzyskim. Od roku 1999 wspólnik w biurze Inżynierskim TEXEL, w latach 2008-2011 inspektor nadzoru przy budowie stadionu EURO 2012 we Wrocławiu. Do ważniejszych osiągnięć zawodowych należą: opracowanie i wdrożenie technologii odzyskiwania oleju ze zużytych chłodziw technicznych stosowanych w obróbce metali (1976-1979); projekt i wykonanie innowacyjnego pozyskiwania ciepła za pomocą pompy ciepła odnawialnego źródła pod dnem potoku Witoszówka w Świdnicy (2008); projekt ogrzewania za pomocą 12 sond pionowych i pompy ciepła 1800 m2 powierzchni podłogowej w kościele NMP w Świdnicy (2011). Mgr inż. Bolesław Marciniszyn od zakończenia studiów utrzymuje stałe kontakty zawodowe z macierzystym Wydziałem. Był współautorem i współrealizatorem projektu dydaktycznego - stała wystawa produktów firmy METALPLAST WAVIN. Brał udział w organizowaniu kilku zjazdów absolwenckich. Więcej...

Jest wszechstronnym specjalistą z zakresu energetyki cieplnej. W latach 70-tych wykonywał prace pomiarowe i badawcze w zakresie termoenergetyki w Politechnice Wrocławskiej. W latach 1980-1990 realizował wspólnie z NOT prace pomiarowe, regulacyjne, projektowe, bilanse cieplne, szkolenia i egzaminowanie palaczy kotłów. Uczestniczył w pracach Polskiego Komitetu Normalizacyjnego w komisjach ds. naturalnych paliw i mechanicznej przeróbki węgla opracowujących i aktualizujących normy węglowe. Od roku 1980 związany jest zawodowo z Zespołem Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin, gdzie od 2004 r. pełni funkcję Dyrektora ds. Koordynacji Remontów i Zarządzania Majątkiem. Jest przewodniczącym Komisji Kwalifikacyjnej powołanej przez URE przy ZE PAK S.A. Maciej Olbrych jest ambasadorem Wydziału Mechaniczno-Energetycznego w środowisku polskich elektrowni. Aktywnie wspiera Wydział w zakresie modernizacji programów nauczania, współpracuje w zakresie dokształcania kadry inżynieryjno-technicznej ZE PAK S.A.. Uczestniczy w Radzie Społecznej Wydziału, Radzie Społecznej Instytutu Techniki Cieplnej i Mechaniki Płynów. Współpraca z macierzystym Wydziałem w zakresie naukowo-technicznym dotyczy modernizacji urządzeń energetyki zawodowej. Więcej...

Dr Paweł Pluciński urodził się w roku 1952 we Wrocławiu. Studiował Inżynierię Chemiczną na Wydziale Chemii Politechniki Wrocławskiej, gdzie w 1980 uzyskał stopień doktora (promotor: Prof. Maksymilan Pająk) i został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie adiunkta. W roku 1985 podjął on pracę na Wydziale Chemii Uniwersytetu Technicznego w Monachium, gdzie w roku 1995 uzyskał stopień doktora habilitowanego z dziedziny Chemia Techniczna. Od 1998 pracuje na Wydziale Inżynierii Chemicznej Uniwersytetu w Bath (Wielka Brytania). Jest współautorem ponad 80 prac naukowych oraz dwudziestu jeden opracowań dla przemysłu, był promotorem szesnastu prac doktorskich (z czego dwóch z Polski). Ciągle współpracuje z Politechniką Wrocławską. W ostatnich latach był opiekunem trzech naszych studentów będących na stażu w ramach programu ERASMUS. Jego obecne zainteresowania naukowe obejmują projektowanie wielofunkcyjnych reaktorów chemicznych, podstawowe badania z zakresu katalizy chemicznej, oraz synteza i zastosowanie nano-katalizatorów w chemii organicznej i biotechnologii. Więcej...

Jest bardzo zasłużonym i cenionym pracownikiem Huty Miedzi w Głogowie, z którą zawodowo związany jest od szeregu lat. Od roku 1989 pełni funkcję Kierownika Oddziału Rozdzielni i Stacji Elektroenergetycznych. Do ważniejszych osiągnięć zawodowych należą projekty: Zabezpieczenie silników asynchronicznych przed uszkodzeniem na skutek różnicy napięć fazowych (1987), Rozwiązanie sterowania i kontroli pracy noża gilotyny NTA 3150 (1988), Zastosowanie dławika zwarciowego typu BCAT do rozruchu silników 6kV M567 i M566 wentylatorów odpylni konwertorowej H-II (1999); Badania typu regulatora systemu elektroenergetycznego RSE typ 85 (1994). Aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem w zakresie realizacji prac badawczych. Dzięki staraniom i dużemu wkładowi pracy Jacka Rzepeckiego, na terenie Huty Miedzi w Głogowie, przez 30 lat działała Terenowa Stacja Badań Izolatorów Politechniki Wrocławskiej. Badania prowadzone na tej Stacji, unikatowej nie tylko w skali kraju, bardzo przyczyniły się do rozwoju kadry naukowej Zakładu Wysokich Napięć Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii Politechniki Wrocławskiej. Więcej...

Inż. Andrzej Zabłocki jest wybitnym inżynierem na arenie międzynarodowej. Od szeregu lat pełni ważne funkcje w światowej firmie Atlas Copco. Od 1992 r. jest prezesem Zjednoczenia Polskiego im. Ignacego Domeyki w Chile oraz wiceprezesem Unii Stowarzyszeń i Organizacji Polonijnych Ameryki Łacińskiej. Był członkiem zarządu Stowarzyszenia Inżynierów Górnictwa w Chile (2006-2009), doradcą prestiżowego miesięcznika górniczego "Mineria Chilena" (2007-2008). Bogate doświadczenie umożliwiło mu napisanie kilkudziesięciu publikacji w zakresie nowoczesnego drążenia tuneli i chodników, technologii wierceń i mechanizacji w górnictwie dla specjalistycznych pism w Chile, Polsce, Finlandii, Peru i Meksyku. Jest współautorem podręczników inżynierii górniczej publikowanych w Finlandii. W uznaniu pracy zawodowej i działalności społecznej otrzymał wiele odznaczeń, m.in. Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP (2004), Medal Uznania Izby Deputowanych Chile (2004), prestiżowy tytuł Górnika Roku 2008/2009 od ministerstwa górnictwa Chile. W 2011 r. został wyróżniony i nagrodzony przez Instytut Inżynierów Górnictwa w Chile. Aktywnie współpracuje z macierzystym Wydziałem zarówno w zakresie realizacji prac badawczych jak i dydaktyki. Inicjator podpisania umowy o współpracy pomiędzy Wydziałem Geoinżynierii Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej i partnerskim wydziałem Uniwersytetu w Santiago Chile. Więcej...

Po ukończeniu studiów pracował w firmach budowlanych (Budexpol, BPL), a obecnie pełni funkcję Prezesa Zarządu Skanska S.A. Uczestniczył aktywnie w tworzeniu Grupy Firm Budowlanych działających na rzecz bezpieczeństwa w budownictwie. Członek Rady Polskiego Związku Pracodawców Budownictwa. W ramach współpracy Wydziału z firmą SKANSKA od kilku lat odbywają się coroczne spotkania ze studentami, związane z rekrutacją na praktyki zawodowe. Firma uczestniczy także w sponsorowaniu konferencji organizowanych na Wydziale oraz działalności studenckiej (m.in. rajdy budowlańca).

Od roku 2000 jest dyrektorem zakładu Fiat Auto Poland S.A. w Tychach. W tym czasie produkowane samochody uzyskały zaszczytne tytuły samochodów roku: -model Panda- europejski tytuł „Samochód Roku 2004”; - model Fiat 500 – europejski tytuł „ Samochód Roku 2007”. Zarządzany przez niego Zakład dołączył do prestiżowego grona przedsiębiorstw „Word Class Manufacturing” (w 2007 r. Brązowy Medal i w 2009 r. Srebrny Medal).

Utrzymuje kontakt z Instytutem Technologii Nieorganicznej i Nawozów Mineralnych (I-26) Politechniki Wrocławskiej, współpracował w zakresie technologii kwasu azotowego.

Od szeregu lat pełni ważne funkcje w strukturach KGHM Polska Miedź S.A.: był dyrektorem kopalni Rudna, wiceprezesem Zarządu KGHM Polska Miedź S.A., obecnie pełni funkcję Dyrektora Generalnego ds. Produkcji. Do osiągnięć zawodowych zaliczyć należy kilkanaście publikacji, kilkanaście rozwiązań patentowych, nagrodę II stopnia Naczelnej Organizacji Technicznej za najwybitniejsze osiągnięcia w dziedzinie techniki, opracowanie i skuteczne zrealizowanie Programu Restrukturyzacji i Obniżki Kosztów w KGHM Polska Miedź S.A. O/ZG Rudna. Współpracuje z macierzystym Wydziałem w zakresie realizacji prac badawczych i wspólnego rozwiązywania problemów górnictwa miedziowego, był członkiem Społecznej Rady Wydziału Górniczego, aktywnie działa na rzecz absolwentów Wydziału pracujących w KGHM.

Obecnie jest Prezesem Zarządu TurboCare Sp. z o.o. Do osiągnięć zawodowych należy utworzenie Spółek Prawa Handlowego: WIBREM Sp. z o.o. (1991), Pruftechnik- Wibrem Sp. z o.o. (1999), TurboCare Sp. z o.o. (2004), Osborne Engineering Sp z o.o. (2007), kontrola i nadzór nad ich działalnością oraz rozwojem.

Współpracuje z PWr w zakresie: organizowania dla studentów sesji edukacyjnych związanych z technologiami remontowymi turbin parowych, organizowania praktyk studenckich, organizowania studiów podyplomowych, tworzenia ekspertyz i opinii technicznych. Firma TurboCare, której pan K. Dudziński jest prezesem, współpracuje z Instytutem Materiałoznawstwa i Mechaniki Technicznej PWr w zakresie dydaktyki, badań naukowych i ekspertyz. Wspólne prace badawcze doprowadziły m. in. do opracowania technologii obróbki cieplnej wielkogabarytowych korpusów turbin energetycznych oraz jej wdrożenia i realizacji w RAFAKO (Racibórz).

W 1978 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, pracował na Wydziale jako asystent, a następnie adiunkt. W 1979 r. przeszedł do pracy w przemyśle związanym z budownictwem m.in. przez wiele lat kierując rozwojem i działalnością firmy DEITERMANN-Polska.

Od wielu lat pracując w różnych firmach związanych z budownictwem wspiera działalność Instytutów macierzystego Wydziału poprzez sponsorowanie konferencji naukowych, współpracuje w zakresie nowych materiałów i technologii (prace badawcze w zakresie kompozytów do wzmacniania konstrukcji murowych i żelbetowych) oraz wspomaga działalność środowiskową studentów. Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji i opracowań, w tym przygotowanych we współpracy z Wydziałem BLiW.

Od 2009 r. Prezes Zarządu Banku PKO BP S.A. Członek Zarządu Związku Banków Polskich. W latach 2001 – 2009 związany z Grupą Pioneer: od 2001 roku pełnił funkcję Prezesa Zarządu Pioneer Pekao Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych S.A., a od 2005 równolegle – funkcję Prezesa Zarządu Pioneer Pekao Investment Management S.A. Aktywnie zaangażował się w rozwój i promocję wysokich standardów rynku finansowego w Polsce. Doceniono go za to w konkursie „Lider Polskiego Biznesu 2007” organizowanym przez BCC, w tym samym roku został laureatem Orła „Rzeczpospolitej”. Za propagowanie idei społecznej odpowiedzialności biznesu wyróżniony został w 2008 r. Medalem Solidarności Społecznej. Odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Pracuje obecnie w AREVA T&D Sp. z o.o., po wieloletniej pracy w tej czołowej krajowej firmie branży automatyki elektroenergetycznej osiągnął wysoką pozycję zawodową.

Opracował założenia oraz algorytmy w 6 projektach nowych urządzeń elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej – urządzenia te zostały wdrożone do produkcji w AREVA, ALSTOM, REFA i zainstalowane w różnych krajach na świecie, w 1999 r. otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów za "Wybitne Krajowe Osiągnięcie Naukowo- Techniczne", otrzymał trzecie miejsce w konkursie im. prof. M. Pożaryckiego na najlepsze artykuły w 2009 r. w czasopismach z zakresu elektryki. Z wydziałem Elektrycznym współpracuje od początku swojej pracy zawodowej. Współpraca ta obejmuje m.in.: wspólne badania naukowe, przekazywanie Politechnice sprzętu do celów dydaktycznych w formie darowizn od firmy REFA S.A. oraz ALSTOM T&D, zainicjowanie wieloletniej bezpośredniej współpracy badawczo-naukowej Instytutu Energoelektryki z AREVA T&D Stafford w UK, wspólne publikacje z pracownikami Instytutu Energoelektryki, organizowanie praktyk studenckich, wykłady dla studentów, sponsoring związany z konkursem na najlepszą pracę dyplomową, współpromotorstwo prac dyplomowych i udostępnianie niezbędnych materiałów, uczestnictwo w Radzie Programowej Wydz. Elektrycznego.

W latach 1989 do 1996 pracował na terenie Niemiec Zachodnich prowadząc budowy w zakresie stanów surowych. Od 1996 r. pracuje w firmie Dyckerhoff Polska na stanowisku Dyrektora Techniczno- Handlowego. W firmie Dyckerhoff jest odpowiedzialny za dział betonu towarowego, który został przy jego udziale zbudowany na terenie Polski. W 1999 r. był jednym z założycieli Stowarzyszenia Producentów Betonu Towarowego w Polsce, w którym jest obecnie Wiceprezesem. Od szeregu lat czynnie współpracuje z macierzystym Wydziałem w zakresie prowadzenia badań betonu i opracowywania betonów specjalnych, wspiera konferencje naukowe organizowane przez jednostki Wydziału, umożliwia studentom odbywanie praktyk zawodowych oraz wspiera ich działalność środowiskową.

Jest obecnie Prezesem Zarządu LOTOS Biopaliwa Sp. z o.o. Od początku kariery zawodowej jest związany z przemysłem rafineryjnym, w którym przeszedł drogę od stażysty do Prezesa Zarządu- Dyrektora Naczelnego Rafinerii Czechowice S.A. Jest jednym z twórców LOTOS Biopaliwa Sp. z o.o. i uznanym specjalistą z zakresu technologii rafineryjnych oraz organizacji i zarządzania firmami przemysłu naftowego. Współtwórca 9 patentów, posiada wiele odznaczeń państwowych i branżowych. Zarządzana przez niego firma od wielu lat współpracuje z Wydziałem Chemicznym PWr.

Karierę zawodową rozpoczął w Societe de Construction et D’Entreprises Generale „Socol” w Brukseli. Następnie pracował we Wrocławskim Biurze Budownictwa Przemysłowego oraz w firmach: KMW Engineering, TKT Polska i LSMW. Obecnie pracuje w polskim oddziale firmy M+W Process Industries Sp. z o.o., na stanowisku dyrektora Oddziału w Warszawie. Do najważniejszych osiągnięć w pracy zawodowej należą projekty instalacji klimatyzacji, sanitarnych i mediów technologicznych dla Zakładów Wapienniczych w Karbali w Iraku, projekt klimatyzacji Rotundy Panoramy Racławickiej we Wrocławiu, projekty klimatyzacji i wentylacji nowych lotnisk w Monachium i Atenach, projekt klimatyzacji hotelu Marriott w Warszawie oraz projekt klimatyzacji nowej siedziby wydawnictwa Axel Springer Verlag w Hamburgu. Projektował oraz współpracował przy projektowaniu i realizacji wielu obiektów biurowych, komercyjnych oraz przemysłowych na terenie Polski i Europy. Jest rzeczoznawcą PZiTS w zakresie instalacji sanitarnych, cieplnych i wentylacyjnych. Współpracuje z Politechniką Wrocławską przy organizacji corocznych zjazdów absolwentów. Jako prezes firmy TKT Polska SA, był głównym sponsorem obchodów 50-lecia Wydziału Inżynierii Sanitarnej.

Autor lub współautor 74 projektów, m.in. Amerykańskiej Szkoły w Warszawie. Specjalizuje się przede wszystkim w architekturze obiektów infrastruktury komunikacyjnej – mostów, kładek pieszych, stacji kolejowych. Od roku 1978 jest jednym z czterech dyrektorów renomowanego biura projektów H2L2 Architects / Planners w Filadelfii (USA), kieruje ponadto filią biura w Nowym Jorku. Jest członkiem American Institute of Architecture, American Institute of Highway Engineers, International Association of Bridge and Structural engineers, SARP. Utrzymuje ścisłe kontakty z Wydziałem Architektury Politechniki Wrocławskiej, wielokrotnie gościł na Wydziale wygłaszając wykłady dla studentów na tematy związane z estetyką i architekturą projektów mostowych.

Ukończył Technologię Tworzyw Sztucznych. Jest uznanym w Polsce i na świecie specjalistą w dziedzinie fizykochemii polimerów, a zwłaszcza procesów fotochemii polimerów o bardzo dużym dorobku publikacyjnym i doświadczeniu badawczym. Przez ostatnie 35 lat był profesorem w Królewskim Instytucie Technologicznym i Karolińskim Instytucie Medycznym w Sztokholmie oraz w Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy. Wykładał na uczelniach w Polsce, Szwecji, Francji, Chinach i Japonii. Pracując za granicą nie zerwał kontaktu z macierzystą Uczelnią. Efektem współpracy z PWr jest m.in. doktorat honoris causa PWr przyznany dla prof. Bengt Ranby z The Royal Institute of Technology w Sztokholmie, który zapraszał na staże naukowe pracowników PWr. W latach 70-90 przywoził książki naukowe, będące w tym czasie trudnodostępne na polskich uczelniach. Brał czynny udział w konferencjach naukowych organizowanych przez Instytut I-27, na których dzielił się swoimi doświadczeniami naukowymi.

Specjalizował się w spektroskopii związków koordynacyjnych pod kierunkiem Prof. Adama Barteckiego w Instytucie Chemii Nieorganicznej i Pierwiastków Rzadkich. Światowej sławy specjalista w dziedzinie syntezy zeolitów, pracownik ośrodków badawczych Mobil i ExxonMobil w latach 1988-2009.Współodkrywca nowej klasy materiałów, Mesoporowatych Sit Molekularnych MCM- 41 i M41S. Dwie pionierskie prace (w Nature i JACS), są cytowane około 13000 razy od 1992 roku. Odkrycie zostało wyróżnione prestiżową nagroda International Zeolite Association - D.W. Breck Award w 1994 r. przyznawaną za największe osiągnięcia z ostatnich lat w dziedzinie zeolitow. W 2008 r. otrzymał nagrodę Research and Development Council of New Jersey im. Thomasa Alva Edisona za patent 5,108,725 “Synthesis of Mesoporous Materials”. Jeden z pionierów badań odkrywania i rozwijania warstwowych precursorów zeolitów, autor pierwszej pracy przeglądowej. Jego osiągnięcia należą do najwyższej klasy światowej. Współpracuje z Zakładem Modelowania Molekularnego i Chemii Kwantowej Politechniki Wrocławskiej.

Ukończył specjalność Urządzenia Sanitarne. Karierę zawodową rozpoczął na Politechnice Wrocławskiej, obecnie pracuje na Politechnice Poznańskiej na stanowisku profesora. Współautor dwóch patentów, 44 wdrożeń technologicznych, autor książek branżowych, 77 pozycji w tym 31 w czasopismach PAN i zagranicznych. Otrzymał 4 nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz 12 nagród Rektora Politechniki Wrocławskiej. Utrzymuje związek z macierzystym Wydziałem m.in. poprzez współorganizowanie konferencji naukowych.

Swoją działalność zawodową związał z energetyką. Jest członkiem Zarządu PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A., ekspertem w zespołach roboczych Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie, Przewodniczącym Komisji egzaminacyjnej w zakresie uprawnień energetycznych w SEP Oddział w Bełchatowie, Przewodniczącym Rady Regionalnej we Wrocławiu Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie, Członkiem Rady IGCP w Warszawie. Jego aktywność przejawia się w popieraniu rozwoju innowacyjnych technologii energetycznych, dążeniu do minimalizacji oddziaływania na środowisko i klimat, wspieraniu kooperacji nauki i gospodarki, wdrażaniu innowacyjnych technik produkcji czystej energii.

Brał czynny udział w pracach Instytutu Techniki Cieplnej i Mechaniki Płynów PWr poprzez popieranie inicjatyw wdrażania innowacyjnych technik spalania paliw. Patronował projektowi operacyjnemu w dziedzinie efektywności bloków energetycznych opalanych węglem brunatnym. Zainicjował i podpisał porozumienie o współpracy pomiędzy PWr a Elektrownią Bełchatów. Czynnie uczestniczy w działalności Instytutu.

Doktorat w zakresie organizacji badań naukowych i symulacji komputerowej obronił w Instytucie Organizacji i Zarządzania PWr. Jest profesorem informacyjnych systemów zarządzania w Craig School of Business, California State University, Fresno, USA, dyrektorem Digital Economy Center w CSUF oraz byłym Dziekanem Wydziału Systemów Informacyjnych i Nauk Decyzyjnych na tej uczelni. W roku akademickim 1998/1999 został laureatem Stypendium Fulbrighta w kategorii Senior Scholars wykładając gościnnie na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Głównej Szkole Handlowej w Warszawie. W latach 1993-1996 jako dyrektor projektu finansowanego przez Departament Stanu USA doprowadził do powstania w Nowym Sączu pierwszej prywatnej szkoły biznesu w Polsce. Jest autorem ponad 80 publikacji z zakresu systemów informacyjnych zarządzania, e-learningu, systemów wspomagania decyzji oraz TQM.

Utrzymuje ścisłe kontakty naukowe z macierzystym Wydziałem, a w szczególności z instytutowym Zakładem Systemów Zarządzania i Marketingu, aktywnie uczestnicząc w pracach badawczych, zwłaszcza w zakresie analizy struktur i procesów zarządzania w gospodarce. Dzięki jego działalności na polu nauki w USA, 15 polskich pracowników naukowych znalazło się na stażach lub etatach dydaktycznych w California State University.

Mgr inż. urządzeń sanitarnych. Obecnie pracuje w Starostwie Powiatowym w Jeleniej Górze na stanowisku Starosty Jeleniogórskiego. Współautor dwóch patentów, uhonorowany Nagrodą II Stopnia Ministra Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa za pracę „Technologia biodegradacji zanieczyszczeń organicznych emitowanych w procesach formowania płyt wiórowych w pełnej skali przemysłowej”. Członek Zarządu Polskiego Związku Narciarskiego, Międzynarodowej Federacji Narciarskiej FIS, autor projektów profili skoczni w Austrii, Zakopanem, Karpaczu i Wiśle. W roku 2008 otrzymał nagrodę Centrum im. Adama Smitha „Najbardziej Podziwiany Starosta 2008 r.”. Współpracuje z Politechniką Wrocławską w Jeleniej Górze w zakresie organizacji sympozjów, konferencji naukowych i spotkań.

W 1977 r. ukończył Wydział Podstawowych Problemów Techniki ze specjalnością: matematyka stosowana, a w 1981 r. uzyskał doktorat z nauk matematycznych. W 1993 r. habilitował się w Instytucie Matematyki UWr, w 2004 r. - uzyskał tytuł profesora. Jest dyrektorem Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie.

Wybitny znawca aplikacji matematyki w ekonomii, który stosuje wyniki analizy funkcjonalnej do opisu procesów stochastycznych i teorii gier. Jego osiągnięcia w badaniu gier dynamicznych, w szczególności stochastycznych, znacznie wzbogaciły wiedzę o możliwościach stosowania takich modeli.

Członek Komitetu Matematyki PAN, komitetów redakcyjnych specjalistycznych czasopism o światowym zasięgu: Matematyka Stosowana, MMOR i innych. Przewodniczący komitetu programowego IX Sympozjum w Adelajdzie (Australia) powołany przez Int. Society of Dynamic Games, członek komitetu organizacyjnego XIII Sympozjum we Wrocławiu w 2008 roku.

W 1978 r. ukończył Wydział Chemiczny, specjalizując się w fizykochemii polimerów.

Po doktoracie w Instytucie Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych PWr podjął pracę naukową na Uniwersytecie Opolskim. W 2001 r. habilitował się, a w 2008 r. uzyskał tytuł profesora.

Jego badania dotyczą zastosowania membran ciekłych do rozdziału substancji organicznych, zwłaszcza w analizie chemicznej i środowiskowej, w analizie ksenobiotyków i produktów ich degradacji w próbkach środowiskowych, medycznych i w żywności, a także w analizie produktów naturalnych w próbkach żywności i ziół.

W 1991 r. ukończył Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii ze specjalnością: technika podziemnej eksploatacji złóż.

Współtwórca wynalazków i wzorów użytkowych, np. elektronicznego miernika rozwarstwienia górotworu w wyrobiskach górniczych, żerdzi kotwiowej, obudowy podporowej. Opracował też sposób eksploatacji złóż minerałów użytecznych systemem komorowo-filarowym z lokowaniem skały płonnej w wybranej przestrzeni. Od 2002 r. jest prezesem Koła Terenowego Stowarzyszenia Absolwentów Wydziału Górniczego PWr przy KGHM Polska Miedź SA. Utrzymuje ścisłe kontakty naukowe i badawcze z macierzystym wydziałem. Obecnie jest głównym inżynierem górniczym w KGHM Polska Miedź SA Oddział ZG "Rudna", gdzie kieruje projektem "Głogów Głęboki - Przemysłowy".

W 1980 r. ukończył studia z fizyki stosowanej na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki PWr, w 1985 r. uzyskał doktorat z fizyki półprzewodników w Massachusetts Institute of Technology (Cambridge, USA). Zajmuje się badaniem metod otrzymywania materiałów i ich zastosowaniem w nowoczesnych urządzeniach elektronicznych. Wprowadził nowoczesną metodę kontrolowania defektów w krzemie i wiele rozwiązań do technologii druku opartych na materiałach organicznych. Zastosował nanokrystaliczne materiały półprzewodnikowe do wytwarzania urządzeń elektronicznych, kropek kwantowych z Ge i GeSi. Zajmował się też ich aplikacją do urządzeń na bazie krzemu. Ma 24 patenty, ok. 170 publikacji w czasopismach technicznych, jest członkiem redakcji "Material Science". Zajmuje stanowisko samodzielnego badacza i kierownika działu naukowo-badawczego w Laboratorium Hewletta-Packarda w Palo Alto (CA, USA).

W 1985 r. ukończył Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii ze specjalnością: technika podziemnej eksploatacji złóż. Jest dyrektorem i pełnomocnikiem Zarządu KGHM Polska Miedź SA Oddział ZG "Rudna".

Współtwórca patentu "system eksploatacji komorowo filarowy z ugięciem stropu i ruchomym filarem zamykającym", za który otrzymał tytuł Dolnośląskiego Wicemistrza Techniki (nagroda NOT z 2002 r.). Ratownik górniczy od 22 lat, kapitan zespołu, który w 2002 r. w Reno w USA wywalczył tytuł wicemistrza świata w Ratownictwie Górniczym. Trener zespołu, który w 2004 r. na Międzynarodowych Zawodach Ratowniczych w Głogowie zdobył mistrzostwo. Generalny dyrektor górniczy III stopnia.

W 1982 r. ukończył Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii ze specjalnością: technologia eksploatacji złóż. Obecnie jest prezesem Zarządu PAK Górnictwo Spółka z o.o.

W przemyśle doszedł do stanowisk: głównego inżyniera Wydziału Mechaniki Górotworu i Obudowy, dyrektora ds. przygotowania produkcji, dyrektora naczelnego kopalni, dyrektora generalnego górnictwa, a wreszcie dyrektora generalnego ds. inwestycji i rozwoju w KGHM Polska Miedź SA. Był inicjatorem i współorganizatorem "Pierwszych dni Politechniki Wrocławskiej w KGHM Polska Miedź SA" w 2005 r. Ma uprawnienia kierownika ruchu zakładu górniczego i honorową godność Dyrektora Generała Górnictwa II stopnia. Współpracuje z uczelniami technicznymi, dzieląc się wiedzą pozyskaną w kraju i za granicą.

W 1981 r. ukończył Wydział Chemiczny ze specjalnością: chemiczna technologia organiczna.

W 1985 r. uzyskał doktorat na Uniwersytecie Kentucky, gdzie pracował nad syntezą i spektroskopią magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR). W 1988 r. rozpoczął pracę na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu w Kansas jako assistant professor. Od 1992 r. jest profesorem Uniwersytetu Stanu Nebraska.

Jego badania służą poszukiwaniu nowych organicznych materiałów i biomateriałów, zwłaszcza chiralnych związków i magnetycznych biomateriałów wykorzystywanych w medycynie jako kontrasty do badań tomograficznych (Magnetic Resonance Imaging, MRI). Opublikował ok. 100 prac w renomowanych czasopismach, w tym ponad 40 w "Journal of American Chemical Society". Przyniosły mu one ok. 2100 cytowań.

W 1974 r. ukończył Wydział Mechaniczno-Energetyczny, specjalność: energetyka przemysłowa. W 1982 r. uzyskał doktorat.

Organizował budowę zakładu przemysłowego firmy Viessmann w Legnickiej Strefie Ekonomicz- nej, tworzył struktury firmy Viessmann w Polsce, na Litwie, Łotwie, w Estonii i Kazachstanie. Zaprojektował i uruchamiał kotłownię parową na platformie wiertniczej Baltic Beta. Organizował szkolenia projektantów oraz pracowników firm instalacyjnych i przedsiębiorstw energetyki cieplnej z projektowania, montażu i obsługi urządzeń nowoczesnej techniki grzewczej. Trzykrotnie uzyskał tytuł Złotego Instalatora w konkursie "Złoty Instalator dla Najlepszych", przyznawanego przez Polską Korporację Techniki Sanitarnej, Grzewczej, Gazowej i Klimatyzacji.

W 1958 r. ukończyła Wydział Elektryczny ze specjalnością: technologia i materiałoznawstwo elektryczne.

Zawodowo związana z Wydz. Elektrycznym Politechniki Poznańskiej, gdzie osiągnęła stanowisko profesora zwyczajnego (1992). Zajmując się elektrotechniką, specjalizuje się w technice wysokich napięć i materiałoznawstwie elektrycznym. Była koordynatorką międzynarodowego projektu badawczego Reliable Diagnostic of HV Transformers Insulation for Safety Assurance of Power Transmission System i Centrum Doskonałości - Centre of Excellence in Generation, Transmission and Distribution of Electric Energy. Od lat aktywnie uczestniczy w pracach PAN: Komisji Nauk Elektrycznych, Sekcji Elektrotechnologii Komitetu Elektrotechniki, Sekcji Wielkich Mocy i Wysokich Napięć Komitetu Elektrotechniki. Jest członkiem IEEE - Dielectrics and Electrical Insulation.

W 1989 r. ukończył Wydział Elektryczny na kierunku Elektrotechnika i specjalności: elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa. Doktoryzował się w Instytucie Elektroenergetyki PWr (1992).

Spędził cztery lata na amerykańskich uniwersytetach i 11 w znanych firmach w Kanadzie.

Uzyskał wiele patentów, część jego rozwiązań została wdrożona do produkcji. Przyniosło mu to prestiżową nagrodę Thomasa Edisona za wynalazczość. Aktywnie uczestniczy w pracach IEEE Power Engineering Society, które nadało mu IEEE Fellowship. Kierował ponad 10 projektami prowadzącymi do powstania nowych urządzeń (wdrożonymi do produkcji w GE Multikin i zainstalowanymi w całym świecie) i projektem HardFiber ("Brick") "Światłowodowy system przetwarzania informacji w stacji elektroenergetycznej". Ma 16 patentów i zgłoszeń patentowych w USA, Kanadzie i Europie. Od 2009 r. zatrudniony w firmie Schweitzer Engineering Laboratories w Kanadzie.

W 1984 r. ukończył Wydział Elektryczny, wybierając jako kierunek Elektrotechnikę ze specjalnością: elektroenergetyka i automatyka stosowana.

Współtwórca firmy ELEKTROTIM S.A., którą do dziś kieruje jako prezes zarządu. W 2007 r. firma weszła na Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie. Jako społecznik wspiera szkolnictwo średnie we Wrocławiu: zainicjował konkurs dla uczniów szkół średnich i walnie przyczynił się do reaktywacji Technikum Elektrycznego we Wrocławiu. Od wielu lat związany z Wydziałem Elektrycznym, inicjował otwarcie studiów podyplomowych "Projektowanie instalacji i urządzeń elektrycznych wspomagane komputerowo".

W 1970 r. ukończył Wydział Mechaniczno-Energetyczny ze specjalnością: maszyny i urządzenia energetyczne. Związany zawodowo z budową Elektrowni Opole. Członek i sekretarz jej rady nadzorczej (1991-2003), założył tam Związek Zawodowy Kierownictwa i Dozoru oraz Koło SEP nr 5. Członek Komisji Kwalifikacyjnej Urzędu Regulacji Energetyki do stwierdzania kwalifikacji związanych z dozorem i eksploatacją urządzeń, sieci i instalacji energetycznych. Zaangażowany w przebudowę Starej Kotłowni Politechniki Wrocławskiej, członek zespołu nadzorującego przebieg inwestycji. W latach 2005-2008 brał udział w pracach badawczych, których efektem był niskoemisyjny palnik pyłowy (o emisji NOx poniżej 160 mg/Nm3).

W 1970 r. ukończył Wydział Inżynierii Sanitarnej ze specjalnością: zaopatrzenie w wodę i unieszkodliwianie ścieków i odpadów. W 1980 r. obronił pracę doktorską Ocena sprawności czynnych sieci wodociągowych na podstawie badań terenowych. Autor lub współautor ok. 50 artykułów i publikacji, 23 prac badawczych i usługowych, 25 programów komputerowych i aplikacji dydaktycznych, 190 opracowań technicznych. Pełni funkcje: rzeczoznawczy ministra ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa, biegłego z zakresu oceny oddziaływania na środowisko i postępowania wodnoprawnego, specjalisty usług technicznych w branży sanitarnej NOT Oddział Wojewódzki w Zielonej Górze. Utrzymuje ścisłe kontakty z macierzystym wydziałem.

W 1966 r. ukończył Wydział Inżynierii Sanitarnej, kierunek: Inżynieria sanitarna, ze specjalnością: technologia wody i ścieków.

Studiował także na Vanderbilt University (Nashville, USA), gdzie uzyskał magisterium (M.Sc.,1972) z ochrony wód i doktorat (Ph.D., 1974) z inżynierii środowiska. Pracuje na University of Manitoba.

Pełnił funkcje: dyrektora Regionu Zachodniej Kanady w Kanadyjskim Stowarzyszeniu ds. Ochrony Wód, redaktora i członka redakcji wielu czasopism oraz członka komitetu naukowego. Współpracuje z uczelniami na całym świecie jako konsultant i wykładowca. Odnosi sukcesy jako konsultant i wdrożeniowiec, pełniąc zadania kierownika naukowego, głównego doradcy i kierownika projektu. Autor lub współautor 134 artykułów, 213 referatów i wielu materiałów konferencyjnych. Dwukrotnie odznaczony Złotym Medalem Ministra Ochrony Środowiska RP i nadaną przez Manitoba Round Table on Environmental and Economy Nagrodą Premiera za Badania.